Radyoyu dinlemek için PLAY basınız...
Suriye lirasının dolara karşı rekor düzeylerde değer kaybetmesi ve buna bağlı olarak başlayan ekonomik çöküş, Esed rejimini, kendi kontrolündeki bölgelerde dahi protestoların hedefi haline getirdi.Suriye’de 10. yılına giren iç savaş sürecinde rejimin en büyük sıkıntılarından biri bu savaşın finanse edilmesi oldu. Rusya ve İran’ın askeri teçhizatın yanı sıra finansman destekleriyle günümüze kadar bir şekilde devam eden savaş, rejim bölgelerinde zengin kesimi daha da zengin ederken yolsuzluk ve karaborsa faaliyetleri savaş ağalarının ortaya çıkmasına sebep oldu.
Suriye lirasındaki değer kaybı, Lübnan bankalarındaki krizle doğrudan bağlantılı. Kovid-19 ve kronik mali sorunlar nedeniyle darbe alan Lübnan ekonomisi, bu bankaları kullanan rejimin döviz gelirlerinin de kesilmesine yol açtı.
Ancak ülkede üretimin neredeyse durması, verimli tarım bölgeleri olan kuzey kesimlerinin muhalif gruplarla terör örgütü YPG/PKK’nın kontrolünde olması, Fırat’ın doğusundaki petrol kaynaklarının bir süre DEAŞ, günümüzde yine YPG/PKK kontrolünde olması rejimin savaşı sürdürecek ekonomik kaynaklardan mahrum olmasına sebep oldu. Kısacası Beşşar Esed rejimi iç savaş süresince müttefiklerine gün-be-gün daha bağımlı hale geldi. Bu da mevcut durumda Esed rejiminin kontrolünde tuttuğu bölgelerin kendilerini idame ettirme kapasitesinin olmadığını gösteriyor. Yani söylenti düzeyinde de olsa tartışılan ve fiiliyatta üçe bölünmüş durumdaki Suriye’de rejim kontrolündeki topraklar, bir devletin ayakta kalmasını gerektiren asgari unsurları barındırmıyor. Bu da savaş ekonomisinin sürdürülebilir olmadığını ve rejim bölgelerinin hem muhalif bölgelerle hem de komşu bölgelerle legal veya illegal ticari ilişkilere girmesini zorunlu kılacak bir çıkmaza sürüklendiği gösteriyor.
